เอ็งยังจำวันนั้นได้ดี ในปี ๒๕๑๘ เมื่ออายุสิบสามของเอ็งกำลังมาเยือน มันเป็นช่วงของความเปลี่ยนแปลงแห่งวัย จากเด็กชาย เข้าสู่วัยรุ่น หากแต่ว่าสำหรับเอ็งแล้วมันมากกว่านั้น เพราะเอ็ง ไม่เคยได้รู้จักคำว่าวัยรุ่นเลยด้วยซ้ำ
ท่ามกลางความสับสน เอ็งพลัดพรากจากครอบครัว ถูกต้อนออกจากพนมเปญสู่ดินแดนชนบท กับโชคชะตาที่พาข้ามพ้นช่วงวัยสำคัญแห่งชีวิต เอ็งถูกฝึกให้เป็นทหาร และกลายเป็นเพชฌฆาต ใช่! ไม่เยิ่นเย้อไปกว่าพลิกฝ่ามือ ชีวิต ความคิด และจิตสำนึกของเอ็ง ก็เปลี่ยนไปแล้วโดยสิ้นเชิง
อ็องการ์เลอ เอ็งไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเขาคือใคร หรือว่าเป็นอะไร เอ็งรู้แต่ว่านั่นคืออำนาจสูงสุดของสังคมขแมร์ยุคใหม่ก็เพียงพอแล้ว ใครก็ตามที่คิดกบฏต่ออ็องการ์ มันผู้นั้นสมควรตาย และนั่นคือหน้าที่ของเอ็ง ที่จะต้องจัดการกับเศษสวะพวกนั้น...
เจ้าก็จำวันนั้นได้ดีเช่นกัน เมื่อวัยสามสิบของเจ้าเพิ่งผ่านไปได้ไม่นาน วันนั้นแผ่นดินเกิดทุกเข็ญจากความทุรยศของผู้กระหายในอำนาจ เจ้าต้องพลัดพรากจากครอบครัว จากลูก จากผัว โดยไม่รู้ซึ่งชะตากรรม สังคมใหม่ พวกเขากล่าวอ้างเช่นนั้น สังคมที่ขับเคลื่อนด้วยประชาชน เพื่อคนขแมร์ได้เป็นใหญ่ หากแต่เจ้ากลับต้องกลายเป็นประชาชนชั้นสอง กับสังคมสวยหรูในความวาดฝันที่พวกเขาพร่ำบอก ทั้งวันและทุกวัน เจ้าต้องทนอยู่กับงานหนักที่แทบไม่มีเครื่องมือทุ่นแรงใด และแทบไม่มีแม้แต่เวลาที่จะแสดงความเหนื่อยล้าออกมาได้เลยด้วยซ้ำ
หากไม่ว่าอย่างไร ทุกลมหายใจล้วนต้องการอิสระ แม้จะต้องเดิมพันด้วยชีวิตก็ตาม เจ้าก็เช่นกัน ขอแค่มีโอกาสเท่านั้น หากเจ้าทำได้แค่ไขว่คว้า
ตะวันยังคงสาดแสงกล้า คราบเลือดยังเกรอะกรังกับท่อนไม้ทีเอ็งกำแน่นในมือ เบื้องหน้านั้นคือร่างหญิงโสโครกถูกมัดมือเท้าซบหน้าคลุกฝุ่น
เมื่อเจ้าอ่อนล้าจนเกินทน ก็คงได้เวลาพักผ่อนของชีวิต ตอนนี้เจ้าไม่ต้องการรับรู้สิ่งใด และหากเป็นไปได้ เจ้าคงอยากแทรกร่างลงใต้ผืนดินแร้นแค้นร้อนระอุที่ซบกายอยู่นี้เสียมากกว่า เพื่อว่าทุกสิ่งจะได้จบสิ้นโดยไวเสียเท่านั้น
ท่ามกลางลมร้อนและกลิ่นไอมรณะรอบกายนั้น เอ็งยังคงทอดสายตาสู่เบื้องหน้า ในยามนี้ไม่มีใครรู้ว่าเอ็งคิดอะไร บางที แม้แต่เอ็งนั้นก็เช่นกัน
ริมฝีปากแนบดินของเจ้าเม้มสนิท และได้แต่หลับตากลั้นสะอื้น ใช่! เจ้าทำเช่นนั้น ทั้งที่อยากเงยหน้า อยากสบตา อยากปลอบประโลมโอบกอดให้สมกับความคิดถึง หากแต่เจ้านั้นขลาดกลัวเกินกว่าจะกระทำสิ่งใดได้ เปล่าเลย เจ้าไม่ได้ห่วงชีวิตของตัวเองดอก หากแต่เลือดเนื้อของเจ้ายังเด็กนัก เจ้าจึงปิดปาก หลับตา และเลือกที่จะไม่รับรู้สิ่งใดเพียงเพื่อได้ปกป้องเท่านั้น
"มันเป็นกบฏ ฆ่ามันซะ!" เสียงนั้นประกาศก้อง เจ้าสะดุ้ง และเม้มริมฝีปากปิดตาสนิทแน่นขึ้นอีก
"มันเป็นกบฏ ฆ่ามันซะ!" เสียงนั้นประกาศซ้ำ หากแต่เอ็งยังคงนิ่ง ดั่งไม่สนใจคำกล่าวอ้างที่มักได้รับในแต่ละครั้งนั่นเลยด้วยซ้ำ... ไอร้อนยังคงระอุรอบกาย เอ็งสูดลมหายใจลึกเข้าปอดก่อนกระชับท่อนไม้ในมือ สำนึกสุดท้ายของเอ็ง มันถูกสังหารไปนานแล้ว.
*****************************************
* อ็องการ์เลอ คือคำที่ใช้เรียกผู้นำสูงสุดยุคเขมรแดง
** อ็องการ์ (អង្គការ) คำเต็มคือ อ็องการปเดะว็อต หรือองค์การปฎิวัติ (អង្គការបដិវត្តន៍)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น