ลูกโดด

          "ข้าแต่ศาลที่เคารพ ผมไม่ได้ยิง ผมไม่ได้ฆ่าใคร จะให้ตอบสักกี่ครั้งผมก็ขอยืนยันในคำตอบเดิม"

          ท่ามกลางความอบอ้าว ดินดำถูกกรอกลงปากกระบอกอย่างช้าๆ ด้วยใจที่ไม่ต่างจากอากาศรอบกาย ขนาดต้องพอเหมาะ ใช่ต้องกะให้พอดี ไม่มากไม่น้อยเกิน ใยมะพร้าวถูกยัดตาม แส้ปืนดันให้เข้าไป กระทุ้งด้วยอารมณ์ระอุสองสามครั้ง... ลูกตะกั่วขนาดใกล้เคียงปลายนิ้วชี้ ลูกโดด! กระสุนเม็ดเดียว สำหรับมันคนเดียว ยิ้มเหยียดที่ริมฝีปาก แววตาสะใจวาวโรจน์ขณะใส่ตามลงไปในลำกล้องเหล็กนั้น ยัดใยมะพร้าวลงไปอีกครั้ง แซ่ปืนกระทุ้งตามให้สนิทแน่นก่อนง้างนกปืนขึ้นมาช้าๆ แผ่นแก๊ปถูกแปะไปที่รูข้างกระบอก ค่อยๆ ปลดนกลงแนบตามเดิม ไม่ลืมสอดไม้ชิ้นเล็กๆ กันไม่ให้สัมผัสกับแผ่นแก๊ปที่ปิดไว้... แล้วก็พร้อมสำหรับระบายตะกอนที่จับตมร้อนรนในใจ

          วงเหล้าของพวกมันเริ่มมีเสียงเพลงเฮฮา ทั้งที่สักครู่นั้นคือเสียงโต้เถียงสาดอารมณ์เข้าใส่กัน ใช่! ตอนที่เจ้ายังร่วมวงอยู่กับพวกมันนั่นแหละ ถึงแม้วันลงคะแนนเสียงแบบนี้จะมีคำสั่งงดขายเหล้าก็ตามทีเถอะ นั่นมันไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรสำหรับสหายร่วมสุราอย่างพวกเจ้านักหรอก

          "มึงรอกูที่นี่อย่าไปไหน" เจ้าบอกกับมันหลังโต้เถียงกันด้วยเรื่องที่ไม่ควรคุยในวงเหล้า โดยเฉพาะวันนี้ก่อนผละมา มันคงคิดว่ามันแน่ที่ยังคงครึกครื้นต่อได้ และมันพลาดที่ไม่ทันได้สังเกตว่ามัจจุราชกำลังมาเยือน...

          "ไปนรกเถอะ" เจ้าง้างนกปืนขึ้นมาอีกครั้งด้วยไอร้อนผ่าวที่ยังคงแผ่ซ่านทั่วกาย
          "เฮ้ย!" มันร้องเสียงหลงเมื่อเหลือบมอง ปากอ้าตาค้างขณะเจ้าวาดลำกล้องเข้าใส่ พวกขี้เมาในวงเหล้ายังคงตะลึง ไม่ทันที่มันจะได้ขยับด้วยซ้ำในจังหวะที่เจ้าเหนี่ยวไก นกปืนสับลง

          "..."
          ให้ตายห่าเถอะ ปืนเกิดด้านเสียอย่างนั้น เจ้าสบถกราดเกรี้ยวในใจ และไวกว่าจะทันได้ตั้งตัว ร่างหนึ่งเข้าประชิด อีแก๊ปถูกกระชากออกจากมือพร้อมกับเสียงดังก้อง ทุกฅนสะดุ้ง...

          ร่างนั้นคว่ำหน้าทิ่มวงเหล้าท่ามกลางความตกตะลึง ลูกโดดเจาะกลางหน้าผากของมันอย่างเหมาะเหม็ง มันตายคาที่โดยไม่ทันได้ส่งเสียงออกมาด้วยซ้ำ... เจ้าเบิกตากว้างมองร่างเคราะห์ร้ายนั้น หันมองปืนแก๊ปที่หล่นอยู่ข้างฝา ร่างเจ้าสั่นเทากับภาพตรงหน้า ความร้อนระอุดูจะเย็นเยือกลงอย่างฉับพลัน ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก

          ก่อนจะหล่นลงข้างฝา ปืนแก๊ปกระบอกนั้นถูกเหวียงไปฟาดกับเสา ช่างเหมาะเจาะที่เหลี่ยมเสาคงกระทบกับนกปืนเข้าพอดี และแรงกระแทกนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้แก๊ปจุดชนวนระเบิดขึ้นมา

          ลมเย็นโชยแผ่วขณะเจ้าแหงนมองเมฆหม่นเหนือกำแพงสูงรอบกาย เแว่วสียงรำพันจากใจ 'กูไม่ได้ฆ่า กูไม่ได้ฆ่ามึงนะไอ้ชัย' เสียงนั้นแผ่วเบา เจ้าก้มมองผืนดินใต้ฝ่าเท้าขณะรับรู้ได้ว่า อากาศวันนี้ยังคงเยือกเย็นเสียจริง.

ภาพประกอบ: https://static.pexels.com